پاورپوینت نحوه طراحی باغ های ایرانی

کد هر 24ساعت یک بار پاپ آپ نیو تب باز میکند

پاورپوینت نحوه طراحی باغ های ایرانی

مقدمه:دانلود پاورپوینت نحوه طراحی باغ های ایرانی

طراحی باغ ایرانی را می توان در اصول زیر خلاصه نمود:

الف ) سلسله مراتب

بر اساس این اصل فضاها و عناصر مختلف بر اساس اهمیت، ارزش کارکردی در کنار هم قرار می گیرند.

در طراحی اغلب باغ های ایرانی این اصل به خوبی دیده می شود. سلسه مراتب در باغ ها از سردرورودی یا گاهی میدان و آبنمایی در بیرون باغ (جلوخان) شروع و با گذشتن از هشتی و محور اصلی به کوشک باغ می رسد.

این اصل را در ارتفاع، رنگ و اندازه عناصر باغ هم میتوان جستجو کرد.

ب)تقارن

تقارن یکی از اصول طراحی به شمار می رود که در دوران باستان در بسیاری از بناهای عمومی و مذهبی به کار رفته است.

اصل تقارن را می توان کامل ترین شکل تعادل به شمار آورد که علاوه بر جنبه های زیبا شناسی از لحاظ ایستایی نیز همواره مورد توجه بوده است.

در باغ های ایرانی به وفور از این اصل استفاده شده است.

کوشک های ساخته شده متقارن بوده و بر روی محور یا مرکز تقارن واقع اند. اوج قرینه سازی را می توان در محورهای اصلی دید.

در محور اصلی حتی درختان، درختچه ها و گل ها نیز قرینه کاشته شده اند. باغ های مستطیلی بسته به مکان قرار گیری کوشک، یک یا دو محور تقارن و پلان های مربع اغلب چهار محور تقارن دارند.

پروژه های اتوکدی دانشکده

در نهایت ویژگی های مشترک باغ های ایرانی را می توان این گونه بر شمرد

– تقسیم باغ غالبا به چهار بخش

– استفاده از خطوط راست در طراحی

– وجود یک کوشک یا بنا در مرکز یا بلندترین قسمت باغ

– استفاده از یک جوی اصلی

– استفاده از استخرهای وسیع به عنوان آینه و زیبایی چشم انداز مقابل کوشک

– رابطه نزدیک با طبیعت

– کاشت درخت میوه در قسمت بزرگی از باغ

– فقدان فضای سبز بیهوده و …
باغ‌های ایرانی همواره در زمین‌هایی با شیب ملایم ساخته شده‌اند. در مواردی، به واسطه شیب بیشتر زمین، سطح باغ‌ها ساختاری پلکانی (مطبق) یافته که عنوان باغ- تخت نیز بدانها اطلاق شده است.
تقسیمات اصلی چهارگانه، به عنوان الگوی اصلی طرح هندسی فضای باغ مد نظر بوده است.

محور طولی این تقسیم‌بندی, همان محور اصلی باغ بوده که میان‌کرت در امتداد آن ایجاد می‌شده است. در طرفین این کرت میانی، دو مسیر اصلی شکل می‌گرفته که تا مقابل عمارت (کوشک) اصلی باغ ادامه داشته است.

در محل برخورد این مسیرها با عمارت اصلی و از سوی دیگر سردر باغ, معمولاً یک حوض یا استخر و گاهی گلزار قرار می‌گرفته است. باغچه‌ها در دو طرف محور طولی، به صورت کرت‌های مربع‌شکل تقسیم‌بندی می‌شدند و سطح این کرت‌ها عموماً از سطح راه‌های دسترسی پایین‌تر قرار می‌گرفت؛ زیرا کرت‌های کناری، عموماً به درختان میوه اختصاص داشت و این اختلاف سطح امکان دسترسی به درختان را ساده‌تر می‌کرد.

در حاشیه محور اصلی و در دو طرف میان‌کرت, درختان بلند و سایه‌افکن می‌کاشتند که اغلب ترکیبی منظم از درختان کاج, سرو و چنار بود که ترکیب رنگی آنها در فصول مختلف در نظر بوده است.

در کنار دیوارهای باغ, درختان بی‌ثمری چون سپیدار می‌کاشتند.

فاصله محل کاشت درختان از کناره‌ها و نیز فاصله درختان نسبت به هم, با توجه به نوع درخت و یا مثمر بودن و نبودن آن, به دقت تعیین می‌شد و ردیف‌های درختکاری همواره منظم بود.

عنصر مهم در طراحی باغ ایرانی آب و شیوه آبیاری و حرکت آب درون باغ است که بررسی آن ویژگی‌های خاص از باغ ایرانی به دست می‌دهد.

به دلیل اهمیت آب در اقلیم گرم و خشک ایران, وسعت باغ در هر منطقه به میزان وجود آب در آن منطقه بستگی داشته است و همواره مساحت باغ به اندازه‌ای بوده که در فصل‌های خشک سال, میزان آب موجود بتواند نیاز باغ را پاسخگو باشد.

موقعیت باغ نسبت به مسیر حرکت آب طوری قرار می‌گرفت که محور طولی باغ در راستای حرکت آب باشد. آب از بالاترین نقطه به باغ وارد می‌شد و به کمک شیب زمین, کل باغ را آبیاری می‌نمود.

به محل ورود و ظاهر شدن آب در باغ، مظهرخانه می‌گفتند.

باغ فین کاشان:

باغ فین کاشان، نام یک باغ ایرانی است که حمام فین نیز در آن قرار دارد. مکان نامبرده جایی است که ناصرالدین‌شاه، در سال ۱۸۵۲ میلادی صدراعظم خود امیرکبیر را در آن به قتل رساند. سابقه و قدمت باغ فین احتمالا به دوره صفویه بازمی‌گردد. وسعت باغ بالغ بر ۲۳ هزار مترمربع و شامل یک حیاط مرکزی است که به وسیله دیوار، بارو وبرج‌های استوانه شکل محصور شده‌است

باغ فین و مجموعه بناهای آن در کاشان،واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۱۴ با شمارهٔ ثبت ۲۳۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

باغ فین در ۹ کیلومتری مرکز شهر کاشان و در انتهای خیابان امیرکبیر فعلی و روستای فین کوچک قدیم قرار دارد.

برخی منابع تاریخی قدمت این باغ را به دوران سلطنت آل‌بویه می‌رسانند. به استناد این منابع، زلزله مهیب سال ۱۵۷۳ میلادی باعث تخریب کلی باغ شد. بقایای باغی در چند صد متری باغ فین(باغ نو) موجود است که به باغ کهنه معروف است.

معماری باغ

وجود عناصر آب و درخت که عناصری پویا هستند در کنار ابنیه که عناصر ثابت معماری هستند، هویتی زنده به این اثر فرهنگی و تاریخی بخشیده‌است. باغ فین یکی از مهمترین نمونه باغ‌های ایرانی است که همچنان زنده و پابرجاست. همچنین این باغ به خوبی روش ایجاد منظر فرهنگی را معرفی می‌کند.

}

عنصر آب:

در طراحی باغ فین، آب اساسی ترین عنصر بوده‌است. آب در باغ فین به صورت‌های راکد(در استخر مقابل کوشک و حوض خانه صفوی)، روان (در جوی‌ها)، فورانی (فواره‌ها) و جوششی (ظهور آب از حفره‌های منظم کف حوض در حوض جوش و حوضخانه صفوی و شترگلوی فتحعلی شاه) حضور دارد. هریک از اشکال گوناگون آب در این باغ، مفهومی خاص را تداعی می‌کند. آب فراوان و جریان آن در جوی‌هایی با کاشی فیروزه‌ای، در محیطی که آب واقعا کمیاب است و درختانی با سایه گسترده در تضادی بزرگ با کویر خشک و طبیعتی نامهربان است که در پشت دیوارهای باغ گسترده‌است.
عنصر درخت:

مهمترین گیاهان باغ فین، شامل ۵۷۹ اصله درخت سرو و ۱۱ اصله درخت چنار است. با توجه به قدمت این درختان، به نظر می‌رسد که درخت سایه گستر و همیشه سبز سرو در طراحی باغ نقش کالبدی داشته و کاشت معدود درختان خزان دار چنار موجود در باغ، فقط به منظور افزایش کیفیت بصری صورت گرفته‌است.

اغلب درختان باغ، بین ۱۰۰ تا ۴۷۰ سال سن دارند.